เปลี่ยนชีวิตด้วยมือถือหนึ่งเครื่อง

โลกที่เปลี่ยนไปทำให้คนเปลี่ยนไปเฟยเจินได้รู้ซึ้งมานานแสนนาน  ในอ้อมแขนคือลูกชายที่สิ้นลมหายใจไปเมื่อไม่กี่วินาทีที่ผ่านมาเพราะความไม่เท่าเทียมในสังคมหรือเพราะความพยายามที่ไม่มากพอของตนเองถึงได้ไม่อาจยื้อชีวิตตาหนูจากพญามัจจุราชได้

เพียงเพราะไม่มีเงินในการรักษาจึงถูกไล่เหมือนหมูหมา  เพราะไม่มีอำนาจจึงถึงบีบคั้นจนสิ้นหนทาง  หรืออาจเพราะไม่มีตระกูลใหญ่โตหนุนหลังจึงถูกหลอกได้อย่างง่ายดายหมากที่ใช้แล้วทิ้งไม่ต่างกำขยะที่รอวันเผาในป่าข้างทาง

ชีวิตของสองแม่ลูกในวันที่ฝนเทกระหนำตาหนูจากไปแล้ว ชีวิตของอาเฟยก็ไม่เหลืออะไรอีก  แสงสว่างในชีวิตเพียงดวงเดียวไปจากไปชั่วนิรันดร์และคงไม่กลับมา

"อีก! ตาหนูม๊าจะตามหนูไปแล้วนะลูก"

อาเฟยเกลียดใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือที่ม่วงคล้ำไปแล้วอย่างเบามือแล้วบรรจงจุมพิศด้วยความรักก่อนจะทอดกายลงนอนเคียงข้างใต้หลังคาพักผู้โดยสาร  อาการของโรคที่เรื้อรังมานานจนยากรักษากำลังทำให้อาเฟยต้องจากโลกนี้ไปด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม

ในที่สุดก็หยุดชีวิตเลวร้ายได้สักที

ครืน!!!  ครืน!!

เสียงมือถือสั่นในกระเป๋าเป้เก่าๆแสงสว่างจากมือถือไม่ได้มากนักแต่ทว่าท่ามกลางความมืดมิดอ